![Топ книга - Казус Кукоцкого [Людмила Евгеньевна Улицкая] - читаем полностью в Litvek](/tcover/3/t143003.webp)
![Топ книга - Манюня [Наринэ Юрьевна Абгарян] - читаем полностью в Litvek](/tcover/42/t148142.webp)
![Топ книга - Вафельное сердце [Мария Парр] - читаем полностью в Litvek](/tcover/56/t152556.webp)
Вы яго сястры старэйшай
Ціха-ціха паўтарайце,
Каб малодшы брат пра гэта
Анічога не пачуў.
* * *
Калі рукі за абедам
Вы запэцкалі салатай
І стыдаецеся пальцы
Аб настольнік[1] выціраць,
Апусьціце непрыкметна
Іх пад стол і там спакойна
Вашы рукі выцірайце
Аб суседскія штаны.
* * *
Калі ты ў сваёй кішэні
Ні капейкі не знайшоў,
Лезь ў кішэню да суседа -
Відавочна, грошы там.
* * *
Калі твой сусед па парце
Моцна кашляе і чхае,
Абдымі яго - і ў школку
Ты ня прыйдзеш тыдні два.
* * *
Каб кароткіх замыканьняў
Ў родным доме не было,
Ты, выходзячы з кватэры,
Захапі з сабою прас,
Пыласос, электраплітку,
Тэлевізар і таршэр.
Лямпачкі вазьмі таксама,
Занясі ў суседні двор.
Але больш надзейна будзе
Перарэзаць правады,
Каб ва ўсім мікрараёне
Тут жа вырубіць сьвятло.
І з упэўненасьцю, горда
Можаш ўсім тады сказаць:
«Ад кароткіх замыканьняў
Я зьбярог свой родны дом!»
* * *
Калі сумна ў хаце стала,
Дык запалкі даставай.
Татаў гальштук, мамін пашпарт -
Вось і вогнішча ужо.
Калі тапачкі падкінуць
Ці сякі-такі дзяркач[2],
Столак[3] можна будзе смажыць,
Юшку ў тумбачцы варыць.
А калі бацькі схавалі
Ўсе запалкі ад цябе,
Патлумач ім, што запалкі
Трэба, каб зрабіць пажар.
* * *
Калі, мыючы сыночка,
Зразумее раптам мама,
Што яна заместа сына
Мые нечую дачку...
То ня трэба нервавацца,
Ну хіба так гэта важна -
Ўсе аднолькавыя дзеці,
Калі брудныя яны.
* * *
Як састарэеш, то хадзі
Заўсёды пехатой.
Ў трамвай ня пніся - ўсё адно
Там сесьці не дадуць.
І зараз мала ёсьць дурных,
Каб месца саступаць,
А покуль станеш ты стары -
Ня будзе іх зусім.
* * *
Калі блізка ля дарогі
Вы гуляеце ў футбол
І, паслаўшы мяч ў вароты,
Раптам чуеце сьвісток,
Не крычыце: «Гол!», магчыма,
Гэта міліцыянер
Засьвісьцеў, бо мяч патрапіў
Не ў вароты, а ў яго.
* * *
Пераходзячы дарогу,
Не сьпяшайся пад трамвай.
Пачакай на сьветлафоры,
Ці ня зьявіцца адкуль
«Газік» хуткай дапамогі -
Езьдзяць лекары на ім.
Хай саб'юць цябе, а потым
Самі будуць лекаваць.
* * *
Калі ворагаў ты хочаш
Пабароць адным ударам,
Ні ракеты, ні патроны
Не патрэбныя табе.
Ськінь да іх на парашуце
(заканчэньне сам прыдумай)
Ворагі цераз гадзіну
Самі рынуцца ў палон.
А калі пусты радочак
Ты ня хочаш сам запоўніць,
Прапаную варыянты,
Выбірай сабе любы.
Ськінь да іх на парашуце:
Меншую сваю сястрычку,
Тату, маму і бабулю,
Дырэктрысу роднай школы,
Педсавет у поўным складзе,
Рухавік ад «Запарожца»,
Стаматолагаў дзясятак,
Капрызуліка Арцёма
Альбо Яначку Папову,
Сок са школьнага буфета
Ці «Бязглуздыя парады»...
Ворагі цераз гадзіну
Самі рынуцца ў палон.
* * *
Калі мама есьці кліча,
Пад канапаю хавайся.
Сьцішся там, каб не адразу
Тата з мамаю знайшлі.
А калі за ногі будуць
З-пад канапы валачы,
Выдзірайся і кусайся,
Усчынай сапраўдны бой.
Калі сілаю дастануць
І пасадзяць ўсё ж за стол,
З кубка выверні гарбату,
Вылі на падлогу суп.
Рот далонямі зацісьні
І са столка падай ўніз.
Падкідай уверх катлеты,
Хай да столі прыстаюць.
І з павагаю празь месяц
Людзі скажуць пра цябе:
«З выгляду худы і дохлы,
А характар - быццам сталь!»
* * *
Калі вырашылі першым
Стаць у шэрагах народу,
Ні за што не даганяйце
Тых, хто сьпераду ідзе.
Бо празь пяць хвілінаў з крыкам
Рынуцца назад ўсе бегчы,
Вы тады натоўп ўзначальце
І бяжыце як хутчэй.
* * *
Да бацькоў тваіх у госьці
Цёця нейкая прыйшла
І дарослыя размовы
Вельмі важныя вядзе?
Трэба ззаду непрыкметна
Падыйсьці да цёці, потым
Гучна крыкнуць проста ў вуха:
«Стой! Здавайся! Хэнде хох!»
І калі са стула цёця
Зь перапуду загрыміць
І гарбату ці какаву
На сукенку разалье,
То, напэўна, вельмі гучна
Будзе мама рагатаць,
Ну а тата ў захапленьні
Сам пацісьне вам руку.
Потым возьме вас за плечы
І кудысьці павядзе.
Там, напэўна, вельмі доўга
Тата будзе вас хваліць.
* * *
Ты у спэцыяльным сшытку
Падрабязна пазначай,
Хто каго на перапынку
Як далёка пасылаў.
Зь кім настаўнік фізкультуры
Піў кефір ў спартовай залі
І што тата ноччу маме
Ціхім голасам шаптаў.
* * *
Калі гострыя прадметы
Вам патрапілі на вочы,
Пастарайцеся ў сябе іх
Як мага глыбей ўтыкнуць.
Так на прыкладзе уласным
Зможаце пераканацца
Ў тым, што гострыя прадметы
Трэба ад дзяцей хаваць.
* * *
Да адказу патрабуюць?
Што ж, умей трымаць адказ.
Не дрыжы, ня хныч, ня мямлі
І вачэй не апускай.
Скажам, запытала мама:
«Хто тут цацкі