Progresado de Animo.
" Ĉu animo progresas pli per malĝojoj, ĉu per ĝojoj en tiu ĉi mondo ? " 'Abdu'l-Baha : - La menso kaj la spirito de homo progresas, kiam li estas provata per suferoj. Ju pli plugata estas la grundo, des pli bona estos la rikolto. Kiel plugilo profunde sulkigas la teron, purigante ĝin de malbonherboj kaj kardoj, tiel suferoj kaj malĝojoj liberigas homon de malgravaĵoj de tiu ĉi monda vivo, ĝis li atingas staton de kompleta sindeturnemo. Lia sinteno en tiu ĉi mondo estos tiu de dia feliĉo. Homo estas, por tiel diri, nematura: la varmego de l'fajro de suferoj maturigas lin. Rigardu malantaŭen en la pasintajn tempojn, kaj vi vidos, ke la plej grandaj el la homoj suferis plej multe.
" Ĉu tiu, kiu per suferoj atingis maturiĝon, timu feliĉon ? "
'Abdu'l-Baha : - Per suferoj li atingos la eternan feliĉecon, kiun nenio povas forpreni de li. La apostoloj de Kristo suferis: ili atingis la eternan feliĉecon.
" Ĉu estas do neeble atingi feliĉon sen suferoj ? "
'Abdu'l-Baha : - Por atingi la eternan feliĉon, oni devas suferi. Kiu atingis la staton de sinofero, havas veran ĝojon. Tempa ĝojo pereos.
" Ĉu transmondiĝinta animo povas interparoli kun iu, estanta ankoraŭ sur la tero ? " 'Abdu'l-Baha : - Oni povas interparoli, sed tiu interparolo ne estas simila al la nia. Estas nenia dubo, ke la fortoj de la pli altaj mondoj kunagas kun la fortoj de tiu ĉi. La koro de homo estas malfermita al inspiroj; tio ĉi estas la spirita interkomunikiĝado. Kiel en sonĝo oni parolas kun amiko, dum la buŝo silentas, tiel same estas en la spirita interparolo. Homo povas paroli kun
sia interna memo, dirante : " Ĉu mi povas fari tion ? Ĉu estas por mi konsilinde fari tiun ĉi laboron ? " Tiaspeca interparolo estas kun la pli alta memo.
Kvar specoj de amo.
97, Cadogan Gardens, Londono, sabate, la 4-an de januaro 1913.
Kia potenco estas amo ! Ĝi estas la plej admirinda, la plej granda el ĉiuj vivaj povoj. Amo donas vivon al senvivo. Amo bruligas flamon en koro, kiu estis malvarma. Amo alportas esperon al malesperanto kaj ĝojigas la korojn de malĝojantoj.
En la mondo de ekzisto ne estas vere potenco pli granda, ol amo. Kiam la koro de homo flamas per la flamo de amo, li estas preta oferi ĉion, eĉ la vivon. En la Evangelio estas dirite, ke Dio estas Amo.
Ekzistas kvar specoj de amo. La unua estas la amo, kiu fluas de Dio al homo; ĝi konsistas el la neelĉerpeblaj favoroj, Dia radiado kaj ĉiela lumigo. Per tiu ĉi amo la mondo de estaĵoj ricevas vivon. Per tiu ĉi amo homo havas fizikan ekziston, ĝis per la spiro de la Sankta Spirito - tiu sama amo - li ricevas la eternan vivon kaj iĝas bildo de la Vivanta Dio.
La dua estas la amo, kiu fluas de homo al Dio. Tio ĉi estas kredo, allogiteco al Dio, progreso, eniro en la Regnon de Dio, ricevo de la Favoroj de Dio, lumigiteco per la lumoj de la Regno. Tiu ĉi amo estas la fonto de ĉia bonfarado; tiu ĉi amo igas la korojn de ĉiuj homoj reflekti la radiojn de la Suno de l'Realeco.
La tria estas la amo de Dio al la Memo aŭ Identeco de Dio. Tio ĉi estas alifigurigo de Lia Beleco, bildigo de Li mem en la spegulo de Liaj kreaĵoj. Tio ĉi estas la realeco de Amo, la pratempa Amo, la eterna Amo. Per unu radio de tiu ĉi Amo ekzistas ĉiuj aliaj amoj.
La kvara estas la amo de homo al homo. La amo, kiu ekzistas inter la koroj de kredantoj, estas diktata de la idealo de unueco de l'spiritoj. Tiu ĉi amo estas atingebla per kono de Dio, tiel, ke homo vidas la Dian Amon, reflektitan en la koro. Ĉiu vidas en alia la Belecon de Dio, reflektitan en la animo, kaj trovinte tiun ĉi punkton de simileco, homoj eksentas amon unu al alia. Tiu ĉi amo faros ĉiujn homojn ondoj de unu maro, tiu ĉi amo faros ilin steloj de unu ĉielo kaj fruktoj de unu arbo. Tiu ĉi amo alportos realigon de vera harmonio, estigon de efektiva unueco.
Sed amo, kiu kelkfoje ekzistas inter amikoj, ne estas ( vera ) amo, ĉar ĝi estas subigebla al ŝanĝoj ; ĝi estas nura raviteco. Kiam blovas ventetoj, fleksas sin maldikaj arboj. Se la vento estas el la oriento, la arbo klinas sin al la okcidento, kaj se venas vento okcidenta, la arbo klinas sin orienten. Tiu ĉi speco de amo havas sian fonton en hazardaj cirkonstancoj de vivo. Tio ĉi ne estas amo, ĝi estas nur konateco; ĝi estas ŝanĝema.
Hodiaŭ vi povas vidi du personojn ŝajne en intima amikeco ; morgaŭ ĝi povas aliiĝi. Hieraŭ ili estis pretaj morti unu por la alia, hodiaŭ ili evitas sin reciproke ! Tio ĉi ne estas amo; ĝi estas subigado de la koro al okazoj de la vivo. Kiam tio, kio kaŭzis tiun ĉi " amon " pasas, la amo ankaŭ pasas; en realeco ĝi ne estas amo.
Amo estas nur de la kvar specoj, kiujn mi klarigis :
la amo de Dio al la identeco de Dio. Kristo diris, ke Dio estas Amo ;
la amo de Dio al Siaj infanoj - al Siaj servantoj ;
la amo de homo al Dio kaj
la amo de homo al homo.
Tiuj ĉi kvar specoj de amo devenas de Dio. Tio estas radioj de la Suno de l'Realeco; tio estas la spiroj de la Sankta Spirito; tio estas la signoj de la Realeco.
Tabuleto de Abdul Baha.
la 28-an de aŭgusto 1913.
Ho mia amata filino ! Via elokventa kaj flua letero estis tralegita en ĝardeno, en malvarmeta ombro de arbo, dum delikata venteto blovetis. La objektoj de fizika ĝojo etendis sin antaŭ la okuloj, kaj via letero estis kaŭzo de spirita ĝojo. Vere mi diras, ĝi ne estis letero, sed rozĝardeno, ornarnita per hiacintoj kal floroj.
Ĝi enhavis la dolĉajn aromojn de paradizo kaj la zefiro de Dia Amo blovis el ĝiaj rozoplenaj vortoj.
Mi ne havas multe da tempo al mia dispono, mi donos ĉi tie mallongan, nerefuteblan kaj vastenhavan respondon. Ĝi estas la jena :
En la Revelacio de Baha'u'llah la Virinoj iras manon ĉe mano kun la viroj. En neniu movado ili restos malantaŭe. Iliaj rajtoj estas egalgradaj kun tiuj de la viroj. Ili enpaŝos ĉiujn administrajn branĉojn de politiko. Ili atingos en ĉio tian gradon, kiu estos konsiderata la plej alta stato en la mondo de homeco, kaj ili partoprenos en ĉiuj aferoj. Estu certa. Ne rigardu la nunajn kondiĉojn; en ne tre malproksima estonteco la mondo de la virinoj iĝos brilega kaj glorega, ĉar Lia Sankteco Baha'u'llah volis tion ĉi ! En tempo de elektoj la balotrajto estos neforigebla rajto de la virinoj, kaj la enpaŝo de la virinoj en ĉiujn homajn vivofakojn estas nerefutebla kaj nekontraŭdirebla problemo. Neniu malfruigos aŭ malhelpos ĝin.
Sed ekzistas certaj aferoj, en kiuj partoprenado ne estas inda je la virinoj. Ekzemple en tempo, kiam socio entreprenas energiajn rimedojn de defendo kontraŭ atako de malamikoj, la virinoj estas esceptitaj de militaj preparoj. Povas okazi, ke en certa tempo sangamaj kaj sovaĝaj gentoj povas ataki ŝtaton kun la intenco komplete ekstermi ĝian loĝantaron. En tiaj cirkonstancoj defendo estas necesa, sed organizi kaj plenumi tiajn defendajn entreprenojn estas la devo de la viroj, ne de la virinoj, ĉar iliaj koroj estas sentemaj kaj ili ne povas elporti la vidaĵon de la teruraĵoj de hombuĉado, eĉ se tio estas por defendo. De tiaj kaj similaj entreprenoj la virinoj estas esceptitaj.
Koncerne la organizon de la Domo de Justeco, Baha'u'llah turnas, sin al viroj. Li diras : " Ho homoj (viroj) de la Domo de Justeco ! "
Sed kiam elektotaj estas ĝiaj membroj la apartenantaj al la virinoj rajtoj koncerne ilian voĉon kaj voĉdonon estas sendisputaj. Kiam la virinoj atingos la plejsupran gradon de progreso, tiam, konforme al la bezonoj de la tempo, loko kaj de sia granda kapablo, ili ricevos eksterordinarajn privilegiojn. Estu certaj pri tiu ĉi okazontaĵoj. Lia Sankteco Baha'u'llah multe fortigis la aferon de la virinoj, kaj la rajtoj kaj privilegioj de la virinoj estas unu el la plej grandaj principoj de 'Abdu'l-Baha. Estu certaj ! Baldaŭ venos la tago, kiam la viroj, turnante sin al la virinoj diros : " Benitaj estas vi ! Vere vi estas indaj je ĉiaj donacoj. Vere vi meritas, ke viaj kapoj estu ornamitaj per la krono de eterna gloro, ĉar en sciencoj kaj artoj, en virtoj kaj perfektecoj vi iĝos egalaj al la viro, kaj koncerne la kormolecon kaj abundon da kompatemo kaj kunsento vi estas superaj ".
Bahaa Esper ant o-Li go ( B. E. L. )
Eppsteiner Str. 89, DE-65719 Hof hei m Langenhai n, Germani o T +49-(0)6192-9929-16 F +49-( 0) 6192-9929-99
< http://www.bahai.de/bahaaeligo > < bahaael i go@bahai . de >