Ой, хаваўся ў чыстым, сінім возеры…

    Выйдзе ён, як людзюхны зьвядуцца ўсе

    Выйдзе ён з-пад возера глыбокага,

    Узмахне крыламі бела-беламі,

    Прызаве жанок сваіх лябёдачак

    Са дзяцьмі малымі, лебядзёнкамі.

    Будуць над людзямі яны суд судзіць,

    Суд судзіць над імі і адказ прасіць…"