Баравікова Раіса - 5 книг. Главная страница.

Раіса Андрэеўна Баравікова (нар. 11.05.1947, в. Пешкі, Бярозаўскі раён, Брэсцкая вобласць) — беларуская паэтка, пісьменніца, перакладчыца.
Раіса Баравікова працавала рэдактарам на кінастудыі «Беларусьфільм», карэспандэнтам газет «Літаратура і мастацтва» і «Чырвоная змена». На працягу 1996–2000 гадоў была намеснікам, затым галоўным рэдактарам часопіса для жанчын «Алеся». У 2002–2011 гадах узначальвала часопіс «Маладосць». У 2011–2012 гадах — зноў у штотыднёвіку «ЛіМ», затым — у рэдакцыі дзіцячага часопіса «Вясёлка».
Аўтарка шматлікіх зборнікаў вершаў «Рамонкавы бераг» (1974), «Слухаю сэрца» (1978), «Такое кароткае лета» (1981), «Адгукнуся голасам жалейкі» (1984), «Каханне» (1987), «Пад небам першага спаткання» (1990), «Люстэрка для самотнай» (1992),«Сад на капялюшыку каханай» (1998), «Дрэва для райскай птушкі» (2007).
Сваю творчасць пісьменніца не абмяжоўвае толькі паэзіяй, яна актыўна працуе і ў іншых літаратурных жанрах: у прозе, драматургіі, мастацкім перакладзе. Яна аўтарка аповесці пра каханне «Кватарантка» (1980), зборнікаў фантастычных апавяданняў «Вячэра манекенаў» (2002) і «Кава для дамавіка» (2013). З пад пяра Баравіковай-драматурга выйшлі п’есы: «Цётка Малання з Асаўца», «Пятля часу», гістарычная драма «Барбара Радзівіл».
Для дзяцей Раіса Андрэеўна напісала кнігі: «Галенчыны “Я”, альбо Планета Цікаўных Хлопчыкаў» (1990), «Дзве аповесці пра міжпланетнага Пажарніка і жабяня Квыш-Квыш» (1996), «Казкі астранаўта» (2006), «Казкі з гербарыя» (2008), «Казачныя аповесці пра міжпланетнага Пажарніка і іншых мамурыкаў» (2010), «Ты не слухай Мішку, коцік!» (2013), «Матылёчкі-матылькі» (2014), «Свята ў хату. Народны каляндар часопіса “Вясёлка”» (2015), «Бусева школка. Казкі» (2015).
Перакладае на беларускую з рускай, украінскай і польскай моў. Для дзяцей пераклала казкі Ханса Крысціяна Андэрсена «Дзяўчынка з запалкамі», «Елка», братоў Грым «Жывая вада», «Кароль-жабяня, альбо Жалезны Гейнрых», «Мужычок», «Рапунцель» і інш.
Здабыткі і дасягненні ў беларускай літаратуры Раісы Баравіковай высока адзначаны шматлікімі ўзнагародамі: Лаўрэатка Літаратурнай прэміі імя Аркадзя Куляшова (1987), Дзяржаўнай прэміі імя Янкі Купалы (1993), Спецыяльнай прэміі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь (1998), Рэспубліканскай прэміі «Залаты Купідон» (2007), ўзнагароджана медалём Францыска Скарыны (2008). Дзіцячыя кнігі Раісы Баравіковай шмат разоў ўваходзілі ў шорт-ліст «Прэміі Цёткі», ў 2011 годзе яна атрымала прэмію часопіса «Вясёлка» імя Васіля Віткі.

Раиса Андреевна Боровикова (род. 11.05.1947, д. Пешки, Берёзовский район, Брестская область, Беларусь) - белорусская поэтесса, писательница, переводчица.
Раиса Боровикова работала редактором на киностудии «Беларусьфильм», корреспондентом газет «Літаратура і мастацтва» и «Чырвоная змена». На протяжении 1996-2000 годов была заместителем, затем главным редактором журнала для женщин «Алеся». В 2002-2011 годах руководила журналом «Маладосць». В 2011–2012 годах - снова в ежедневнике «ЛіМ», затем - в редакции детского журнала «Вясёлка».
Автор многочисленных сборников стихов «Ромашковый берег» (1974), «Слушаю сердце» (1978), «Такое короткое лето» (1981), «Откликнусь голосом жалейки» (1984), «Любовь» (1987), «Под небом первого свидания» (1990), «Зеркало для одинокой» (1992),«Сад на шляпке возлюбленной» (1998), «Дерево для райской птички» (2007).
Своё творчество писательница не ограничивает только поэзией, она активно работает и в иных литературных жанрах: в прозе, драматургии, художественном переводе. Она автор повести о любви «Квартирантка» (1980), сборников фантастических рассказов «Вечер манекенов» (2002) и «Кофе для домового» (2013). Из под пера Боровиковой-драматурга вышли пьесы: "Тётка Маланья из Осовца", "Петля времени", историческая драма «Барбара Радзивилл».
Для детей Раиса Андреевна написала книги: «Галенчина “Я”, или Планета Любопытных мальчиков» (1990), «Две повести про межпланетного Пожарника и лягушонка Квыш-Квыш» (1996), «Сказки астронавта» (2006), «Сказки с гербария» (2008), «Сказочные повести о приключениях Межпланетного пожарного и других мамыриков» (2010), «Ты не слушай Мишку, котик!» (2013), «Матылёчки-матыльки» (2014), «Праздник в дом. Народный календарь журнала “Вясёлка”» (2015), «Бусева школка. Сказки» (2015).
Переводит на белорусский с русского, украинского и польского языков. Для детей перевела сказки Ханса Кристиана Андерсена «Девочка со спичками», «Ёлка», братьев Гримм «Живая вода», «Король-лягушонок, или Железный Генрих», «Мужичок», «Рапунцель» и др.
Заслуги и достижения Раисы Боровиковой в белорусской литературе высоко отмечены многочисленными наградами: Лауреат Литературной премии имени Аркадия Кулешова (1987), Государственной премии имени Янки Купалы (1993), Специальной премии Президента Республики Беларусь (1998), Республиканской премии «Золотой Купидон» (2007), награждена медалью Франциска Скорины (2008). Детские книги Раисы Боровиковой много раз входили в шорт-лист «Премии Тётки», а в 2011 году она получила премию журнала «Вясёлка» имени Василя Витки.